zaterdag 4 september waren we al vroeg bij Boele. Te vroeg om al aan het bier te zitten, dus verkennen we de omgeving. Ziet er op het eerste gezicht goed uit. Leuke weggetjes

bij terugkomst staat een bbq op het menu. Uiteraard was deze als vanouds goed te eten

De uitnodiging voor het longcoattreffen 24 / 26 september bij Gijs en Madeleine in hun Motorschuur hangt ook al aan de muur

weer bar-gezellig en uiteraard wordt het weer een latertje. Na enkele aller aller laatste biertjes gaan we toch maar onze mandjes in. Slapen is hier trouwens ook prima geregeld

de volgende morgen worden we uitgezwaaid

onderweg naar onze tussenstop begint het landschap er steeds leuker uit te zien

Ons eerste onderkomen is hotel Zurrose in Weisenhorn vlak onder Ulm. Echter na het eten gaat daar de bar dus dicht. Schuin tegenover het hotel vinden we dit dorpshuisachtige barretje. Ein, zwei, drei, ein prosie

het ontbijt daarintegen is in het hotel meer dan overdadig

hans in de achtervolging naar de Dolomieten

Dolomieten worden van lieverlee zichtbaar

Tsimmelsjoch

we hadden met de rest van de groep afgesproken dat zij ons tegemoet zouden rijden en bij de mautstelle ons op zouden pikken. Echter vanwege de drukte op de weg waren we ruim een uur te laat. Dan maar alleen richting het hotel

hoezo mooi......heel erg indrukwekkend

we hadden voor ons vertrek al gelezen dat het al erg vroeg gesneeuwd had

eindelijk in het hotel en gelijk aan tafel

op zoek naar het italiaans weerbericht, regen!!!

ook in dit hotel ging de bar vroeg dicht. Gelukkig hebben we zelf wat meegenomen

de volgende morgen begint onder de luifel van het hotel vanwege de regen

De motoren van Hans en Gerard zijn ernstig aan nieuwe banden toe. Omdat vanwege de regen de meesten niet willen rijden, besluiten wij met ons 3-jen deze dag te gebruiken om de bandjes te scoren. Toen bleek ook dat de ketting en tandwielen van hans's Aprilia af waren. Er wordt vanuit het hotel druk gebeld met allerlei motorzaken.
De bergen zijn gehuld in dikke wolken. De doorgaande wegen waren verstopt met verkeer. Als dit de Dolomieten zijn, ben ik er klaar mee, was toen mijn gedachten. Later bleken de passen goed te berijden, al dan niet dankzij het twijfelachtige weer

Motoservice in Brixen. Hier wordt Hans keurig geholpen. De man had geen achtertandwiel. Hij wist toch eentje bij een klant terug te vragen die op Hans motor wordt gezet. Ook de prijs was erg keurig

een bijzonder span staat hier voor reparatie

met passende tekst

terwijl de motor van Hans gerepareerd wordt, maken wij een cultureel uitstapje in het centrum

met engelengeduld wordt er geposseerd

we laten de Garmin de terugweg naar het hotel bepalen. Dat was een schot in de roos.

de laatste 50 km rijden we in het donker en het spoelt van de regen. Deze koeien lopen bijna onzichtbaar op de weg

rond 21.00 uur zijn we weer terg in het hotel. We kunnen nog aan tafel en daarna een welverdiend biertje

ook de volgende morgen vertrekken wij met een groepje in de stromende regen

regen of geen regen, lol hebben we

na ruim een uurje regen rijden, nemen we een capacino op dit terras. Voor de zon een teken om te voorschijn te komen.

droge weg

rawhide. Op de ijzeren ros worden deze toekomstige biefstukken de weg af gejaagd.

Hans, Markus en ik hebben ons van de groep los gereden. Inmiddels aan het eind van de dag en weer in de regen

en weer terug in ons hotel waar het eten op ons wacht. Het eten bleef mooi op het bord liggen. Dit is dus orgaanvlees, koeiemaag. Gadverdegadver

De meesten van ons willen een kort ritje maken. Markus wil hoe dan ook naar het Gardameer, een rit van ongeveer 400 km. De rest van de groep wil dan wel bewijzen zien dat we daadwerkelijk door weer en wind bij het Gardameer zijn geweest. Buiten zien we voor het eerst de toppen van de berg tegenover het hotel in plaats van laaghangende bewolking en regen

nog niet het Gardameer

ff lunchen

erg mooi asfalt met heel veel bochten

het Gardameer

flesje Gardawater

Markus en Hans ruilen hun motor om. Hans wil wel eens zo'n GS proberen. Zo te zien bevalt de Aprilia Tuono Markus ook wel

Hans op de BMW

een oude pas met ouderwetse vangrail

we hadden gehoopt de Passo Pordoi eens droog te kunnen berijden, maar we komen weer de laatste 40 km in de regen te rijden

in het hotel worden nog t-shirts van motorzaak Langeberg uit Coevorden uitgewisseld. Peter had deze geregeld

de volgende morgen gaan Gerard, Markus, Hans, Peter, Herman en ik gaan dus weer met de motor richting huis.
Markus kijkt nog even met weemoed de Passo Pordoi af. Deze hebben we trouwens vandaag voor het eerst droog bereden

richting Tsjimmelsjoch

ik heb inmiddels de rest verlaten die verder naar huis rijden. Ik ga naar Rachma. Zij heeft zo'n 8 jaar in de Algau gewoond, tegen Oostenrijk aan. Zij logeert bij een vriendin. Dit is het landschap van Oy-Mittelberg, onder Phronten

Bij haar vriendin Margarete wordt ik verwend met heerlijke pasta

ik plak er nog een dagje aanvast en we gaan samen wandelen in de bergen

de engel en de bengel. Ik weet wel wie de engel is heaven must be missing an angel

<
als dank voor de gastvrijheid, nemen we Margarete mee voor een etentje.