Oostenrijk, 2008 motorgedoe
De najaarsrit van de Bluebikers ging dit jaar naar Oostenrijk. De bedoeling was om wat bekende passen te rijden. Het werden de Silvreta, Penserjoch en de Timmelsjoch. De eerste 2 dagen van de tour brachten we door in het Zwartewoud. We waren uitgenodigigd om de heropening van de herbouwde Schattenmuehle mee te maken.Deze was eind 2007 afgebrand. Zie voor die feestelijkheden deze link. Zondag 7 september vertrokken wij in de stromende regen vanuit het Zwartewoud richting Fulpmes. Het stortregende de hele dag. Uiteindelijk was dit onze enige natte dag. De rest van de week was het mooi weer.
de enige droge momenten waren de tunnels of de overkapping van de tankstations. Voor deze tunnel tussen Lermog en Wanning, Weg 179, stonden aan beide zijden kilometers lange file wat ons veel oponthoud heeft bezorgd.
de droogruimte in ons onderkomen Gästehaus Rettenbacher. We hadden een ferienwohnung gehuurd in Fulpmes, 20 km onder Innsbruck. De beheerster was een zeer aardige en zorgzame vrouw. Ze had al onze zeiknatte en doorweekte kleding voor ons opgehangen en met ventilatorkachel zo goed als droog gekregen
ondanks alles kwam de haarfuhn er nog aan te pas om nog zeiknatte helm te drogen
richting de Silvretta
de laatste restanten van de regenbui hangt nog tegen de berghellingen
na de MAUTSTELLE rijden we richting de top van de Silvretta
hoogste punt. Met wat ik inmiddels aan cols en passen gereden had, viel het eigenlijk een beetje tegen. Niet echt spectaculair
en weer richting beneden, richting Bludenz
loslopende koeien, schapen en paarden
gelukkig bochten zat
pitstop voor bandenwissel. Werner betaalde voor een setje METZLERS € 60,- minder dan in Nederland. Benzine en banden zijn hier aanmerkelijk goedkoper.
De bandenwissel duurde erg lang vanwege het niet hebben van juist gereedschap. Intussen deden wij maar de boodschappen voor de elementaire levensbehoefte. Rond 17.30 uur reden we weg en hadden nog 200 km te gaan.
omdat we ook al te laat waren weggereden bij ons vertrek komen we in het donker te rijden. De zon verdwijnt langzaam maar zeker achter de bergen. Omdat we een ferienwohnung hadden, waren we eigen baas waar we wilden eten. Onderweg aten we bij een pizzeria. Uiteindelijk reden we nog een pas in het stikdonker. Een hele bijzondere ervaring, ook omdat de koeien ook in het donker op de straat liepen. Door een slordige aangegeven wegomlegging halverwege de pas, met een abrupte barrière en schuin aflopende scherpe bocht naar rechts, kwamen Herman en Werner nog ten val. Gelukkig stonden ze stil en viel de schade erg mee
eind komt in zicht. Hier rijden we in Innsbruck, nog 20 km te gaan. Zichtbaar is het afgebroken rechter richtingaanwijzerglas van Werner's motor door de val.
We waren rond 22.15 uur terug
De volgende morgen. De achterzijde van ons onderkomen. We mochten de motoren in de carpoort zetten.
een route binnendoor richting de Penserjoch.
onderweg eten we in het Italiaanse tiroler gedeelte, man spricht hier deutsch. Eten was prima......en gezellig
op weg naar de top van de Timmelsjoch
en op weg naar huis
na 2 dagen toeren in Oostenrijk, moeten we alweer richting huis. We hebben een overnachting geregeld in Vogelsberg, in het hotel Solmser Hof, waar we vaker een gastvrij onthaal hadden gekregen. We hebben onderweg nog een kort moment regen gehad
het bekende landschap van Vogelsberg. Van ons verblijf in Vogelsberg hebben we weinig plezier beleeft. Was de Solmser Hof een paar keer een prima en gezellig verblijf voor de Bluebikers, nu lijkt het erop dat de gastvrijheid van Solmserhof ten einde loopt. Een stugge Manfred en onbeschofte en scheldende bediening maakten dat wij maar in een cafe ernaast ons biertje gingen drinken. Was best gezellig daar.
de laatste gezamelijke stop. Ruud en Gerard gaan hierna hun eigen weg richting huis. Wij gaan richting het Drentse. In een weekje tijd hadden we ruim 3500 km erop zitten.
::home::
Naar boven