het vakantiegevoel begint, het wordt al heuvelachtig en mooie korenvelden

hier begin het al, de TOMTOM joeg mij het drukke BRUSSEL in....en dat was echt niet de bedoeling
Ik had Duinkerken ingesteld als bestemming en dat de autowegen vermeden moesten worden
Ik kwam er al gauw achter dat je naast de TomTom ook echt een papieren kaart nodig hebt om
de leuke routes uit te stippelen...........

......en dus laat tomtom je de parallelwegen naast de autoweg volgen. Uiteindelijk dus maar de autoweg gevolgd

strand bij Duinkerken

richting Calais is een momument voor de werkers aan de Kanaaltunnel. Een boorkop

richting Cap Gris-Nez

de Atlantische Oceaan

de kust bij de camping

bunker van de 2e wereld oorlog

de volgende morgen

oorlogsmuseum met op de achtegrond een Dikke Bertha, een groot kanon op een trein wagon

leuke weg, lijkt een mooie route te worden

dit soort files kwam ik op elke toegangsweg naar de kust tegen
na enkele pogingen ben ik het binnenland ingereden
stukken rustiger maar enkel nagenoeg rechte wegen

....maar ook met leuke momenten

's avond op de camping wordt ik uitgenodigd door de overburen.
kreeg lekkere stukjes frans kaas te eten. Leuke mensen

als dessert, plat du fromage

Le Mont St. Michel steekt uit boven het "maaiveld"

en nu dichterbij. De foto werd genomen door één van de 2 nederlandse motorrijders.
Die kwamen vanuit het zuiden waar ik heen wilden. Hun advies was om dat niet te doen.
De kust was dichtgeslipt met touristen

camping in het plaatsje Heric een paar km voor Nantes

hè hè, eindelijk een beetje bulten. Ik ben opweg naar Bergerac

heb inmiddels al wat vertrouwen verloren in mijn tomtom (of mijn handigheid erin)
......zit ik nu al in Lunas?

landschap wordt steeds leuker

mmmmm franse jachtschotel. Was best wel te eten

Op de camping Municipal stond een engelsman, Chef genaamd, die een cafe wilde kopen
in Bergerac. Had veel tijd van zijn leven doorgebracht in Frankrijk. Ik was best wel jaloers
op zijn frans. Klonk perfect. Ik ben met hem in bergerac wezen stappen en enkele
van de kroegjes bekeken waar Chef interesse in had. Hierlopen we over de verlicht brug.

deze kroeg werd'um niet dus

en een hele bekende,

en de eerste velden met zonnebloemen duiken op

het is nog een heel eind naar de Pyreneeën. De Gironde onder Bordeaux. Goed plat en bochten kennen ze daar niet.

er zijn mooie asfalwegen
(in de verte doemen ze op, de Pyrenëen)

....maar ook ruwe wegen, maar wel leuk om te rijden

camping aan de voet van de Pyreneeën, nog de franse kant.

luchtfilter moest gewassen worden en opnieuw in de olie

luchtfilter was net droog en teruggezet. Dikke donderbui

in de bar van de camping hing een reliëfkaart van de Pyrenëen. Lijkt me wel leuk ja

zo navigeerde ik. De tomtom (mobile / gsm) met voor de zekerheid de kaart met de plaatsnamen
en wegnummers. Dat werkt echt goed.

ze worden leuker om te zien....en te rijden

Col d'Ispeguy D948

frans /spaanse grens

en de smalle straatjes in een spaans dorp

op de camping ontmoet ik Jaime. Hij rijdt op een Africatwin. Hij spreekt als een van de weinige
spanjaarden goed engels. We hebben een gezellige avond en blijkt dat hij moderator is
van het spaanse deel van de africatwin-site

het had (alweer) knap geregend s'nachts. eerst de boel een beetje drogen voor het inpakken.

cafétaria vlak bij de camping voor het ontbijt

op één van de spaanse collen tref ik dit stel aan uit Estland.
een goede dag zeggen werd een leuk gesprek van zeker een half uur. Ze wilden een fietsvakantie houden, maar waren inmiddels 9 maanden onderweg. Als hun geld op was gingen ze werken. Hij als bouwvakker (was eigenlijk zeeman) en zij als bediende in een restaurant ofzo. Met een woordenboek en een schrift op het stuur leerden ze nu de spaanse taal. Waren nu opweg naar Madrid voor een bruiloft van een nederlander die met een spaanse ging trouwden. Deze hadden ze eerder in Noorwegen ontmoet en waren uitgenodigd. Ik heb bewondering voor dit soort mensen. Heerlijk die vrijheid.

misschien wel wat veel overzicht foto's. Ik kan er geen genoeg van krijgen

Col d'Aubisque 1709 meter hoog

de Aubisque naar beneden

in Lourdes, inmiddels vrijdagmorgen 21 juli, en opweg naar Lavaur om een paar dagen naar Maurice te gaan

dit is dus de wereldberoemde kathedraal en bedevaartplaats in Lourdes. Van wat ik ervan gezien heb, in het stadje zelf merk of zie je er niets van.

onderaan richting de Col de Tourmalet

deze col is dus bekend vanwege tour de france. Met de aprilia ging het volgens mij wat gemakkelijker

Col d'Aspin

deze belgische oudjes deden het prima naar boven toe......alleen iets minder snel

Col de Portet

....mmmmm vakantiepark???

de weg loopt door een grot

typisch landschap in de regio Tarn. ik kom in de buurt van Lavaur (ten oosten van Toulouse)

Maurice op het ook voor mij bekende terras van Brasserie L'Américan in Lavaur

....samen met zijn vriendin Marie

had inmiddels mijn tentje opgezet in de tuin van de zuster van Maurice. Ik werd daar uitgenodigd voor het eten. Guy verzorgt de bbq

de volgende middag op het terras bij L'Americain, komt Pascal langs met zijn zoon Mathis

op het terras zat Gary, een amerikaan. Hij woont al 8 jaar in frankrijk, maar spreekt geen woord frans. Hier poseert hij bij zijn Harley, nog steeds voorzien van de amerikaanse kentekenplaat

eten bij Marie thuis

Marie werkt in een bloemenzaak

rondritje, een bekend uitzichtpunt

eten met live muziek, gezellig

.....en dat in frankrijk. Smaakte goed

later in de plaatselijke disco.

....duidelijk!

Nicole, dochter van Maurice is er ook (woont ook inmiddels in Lavaur)

een meerdaagse country festival in Realmond. Countrymuziek in frankrijk wordt ook wel "music de lasso" genoemd

naast bijna alleen amerikaanse merken auto's en motoren stond deze Triumpf

mijn uitzicht vanuit de tent

Marie maakt werk van het eten. Het voorgerecht is bijna een schilderij (en was heerlijk!)

's middags maken Maurice, dochter Nicole en ik een touristische wandeling door het oude Lavaur. Is een leuk en gezellige stadje

en het dagelijkse potje petanque wordt in een parkje gespeeld

Maurice kan trouwens ook eten klaarmaken

's avonds gaan we op visite bij Gary. Vol trots laat hij zijn verbouwde boerderij zien. Dit is een zelfgemaakte tafel.

en drinken wat bij zijn zwembad

na 4 dagen Lavaur is het tijd om weer richting de Pyeneeën te gaan. Koste wel moeite om weg te gaan. Het was erg leuk en heb weer nieuwe mensen leren kennen en frans kunnen kletsen. maurice rijdt een stuk mee. Hij heeft nog een afspraak in Castres. Ik ga richting het zuiden. Hier in Revel nemen we afscheid

laatse typische "Tarn" landschap foto

en daar zijn ze weer. De wegen er naar toe waren erg leuk, van St Paul Cap de joux (D84) tot Mirepoix (D6) richting Limoux (D620) en weer naar het zuiden Guillan (D118) en de Col de Chioula (d613)

ik maakte een foto van deze bijzonder (onweers) lucht. De motor wilde niet meer starten en ik rook een verbrandde plastic lucht.

vanwege het noodweer schuilde ik in het restaurant. Ik vertrelde de vrouw van het restaurant dat ik panne had en ze wilde gelijk de dépannage bellen. Daar heb ik maar even mee gewacht. Toen het even wat droger werd bekeek ik snel de zekeringen. Ik zag toen gelijk dat een stekker van een dikke voedingskabel versmolten was.

.....en ik had geluk. Onder het restaurant was een werkplaats voor de wintersport voertuigen. Deze man deed daarvan het onderhoud. Binnen een half uur liep de Aprila weer zoals het hoorde. Hij wilde van geen vergoeding weten en nam uiteindelijk een biertje van mij aan. Merci!

vlak na de reperatie maar een camping opgezocht. Dit is ook een vakantie vervoermiddel, een pakezel

.....ach ja

een spoorbrug en de diepte

en een oude bekende, N116 richting Perpignan

voor Ille sur têt pak ik (alweer)D618. Deze heb ik 2 jaar geleden ook gedaan. Een hele mooie weg door ongerept natuurgebied, bijna geen verkeer of dorpjes. Deze komt uit op de D115 die ik rechtsaf neem naar de spaanse grens, Col d"Ares.

Spaanse kant, ook deze weg (N260) heb ik 2 jaar geleden gereden ( zo mooi, toen 2 x heen en terug gereden)

hier heb ik toen gegeten met een franse motorclub uit Niort. Eten was ook nu prima

schilderachtig dorpje boven op de berg

....en het zelfde dorpje waar ik nu langs rijd. Had dat niet verwacht.

Port de la Bonaigua (N230). Bij het plaatsje Sort (N260) maakt deze weg een splitsing met de N230 en maak ik een rondje van zo'n 140 km ombij Sort de N260 weer terug te rijden naar La Seu d'Urgell

motorkledingzaak in Andorra

via N20, Ax-les-Thermes, daarna de D613 Quillan (hele mooie en stille weg) ga ik richting Lunas. Voor Narbonne steek ik de A61 over en neem de ook hele mooie weg D907 / D908 naar Bédarieux

inmiddels heb ik al een nacht in Lunas doorgebracht en kennis gemaakt met Dell en zijn zoon Chris. Hier staan ze op het punt een dagtocht te gaan maken

ik maak net als alle voorgaande jaren de uitgezette dagtocht van Cirque des Navacelles. Blijft elke keer erg mooi. Dit is de D25 met circuit bochten!

Cirque des Navacelles, oud dorpje in vulkaantrechter

's avonds gezellig bij elkaar

Thea zit bij Roger en vrouw van MC Alzheimer. Rijden ieder in een zijspan. Zij hadden al een lange tocht achter de kiezen. Kwamen nu uit Albanië.

Spike met wat technische problemen met zijn zelfbouw

Herman meeft ook problemen met zijn motor. Een as van zijn koppleing is afgebroken. Herman was ik eerder tegen gekomen op een kamping in Spanje. Hij had lunas ook op zijn lijstje staan en kwam hem hier dus weer tegen.

de zelfbouw zijspan van Roger. Hij heeft een zijspan rondom een autoblok, Aflfasud 33 gebouwd. Mooi ding.

Ruud, Mascha, Claudia en harold zijn ook inmidels opgedroogd vanuit Crest aangekomen.

zij zetten hun tent op, ik doe nog even wat frans asfalt

echt nodig om vocht bij te blijven vullen, loei heet weer.

oeps.....verkeerd gericht

ritueel vlees verbranden

nieuwe speeltjes voor Ruud

Ron, een nederlander is met zijn motor over naar beneden gevallen rotsblokken gestuiterd en ten val gekomen. Hij reed met Dell en zijn zoon de tocht naar Cirque des Navacelles. Hij is eerst met onbekend letsel afgevoerd door een ambu en werd later door een parijs echtpaar, die achter hun reden, vanuit het ziekenhuis in Ganges weer naar de camping gebracht. Ron had behoorlijk wat pijn maar had gelukkig niets gebroken. Zijn spiksplinter nieuwe BMW GS1200R van 3 maanden oud was wel goed kapot.Dell en Chris waren behoorlijk aangeslagen van het gebeuren.

het eerst wat lege veldje loopt lekker vol.

ik ga de volgende dag weer weg richting huis. Ik heb afgesproken met Annemien en Shoof bij hun langs te komen bij Boele waar zij hun verjaardagen vierden onder de noemer Kreeftentreffen. We drinken hier ons één van de vele "laatste biertje"

inmiddels rond 02.00 uur ofzo....Mascha is wakker en komt er ook bijzitten

om ook even een laatste biertje mee te drinken

....nu echt het laatste biertje??

.......!

hoe dan ook, tijd om op te breken

Delle en chris breken ook op. Zij gaan verder met hen vakantie. Ik richting huis

om er zeker te zijn dat het laatste biertje echt de laatste is geweest, brengen Ruud, Mascha, Claudia en Harold mij weg tot aan Ganges (...om sigaretten te kopen)

bij de supermarché in Ganges

geen sigaretten maar wordt Snappie de kleine krokodil gekocht. Deze heeft (van horen zeggen) nogal huisgehouden in het zwembad van Lunas

hier tanken we ons vol met drinken. Zij gaan terug naar lunas. Ik rijd in 1 keer door naar Boele's place. Het ging prima en kwam net na 23.00 uur aan.

bij het ontbijt bij Boele

ja hoor, bijna weer in Nederland

Hans wordt geschoren. En dan maar zeggen dat de vrouwen altijd met hun haar bezig zijn

Annemarie en Jan zetten voor ons een leuke dagtocht uit.

...om op te warmen...kopje koffie

scherp?

Hans Worst??

gereserveerd!!!

en de dames wilden met alle geweld naar dit plaatsje. Weet alleen niet waarom.

....wat doet jan nu???

schijnt goed voor de mens te zijn, af en toe even zelfreflecteren

.....en dit was niet de eerste keer dat we schuilden voor een "buitje"

en Jet kan er ook al niets aan doen

achter de boom is schoner

motor met een achteruit. Kan je dus gewoon met het voorwiel naar beneden wegzetten

....is een leesbril misschien wat Hans?

De kookkunsten van Annemarie uitgestald op tafel. Heb uiteraard weer veel te veel gegeten.

Roger en Wilma zijn ook vanaf Lunas aangekomen voor een nachtje

en gaan weer.

Robert had het over een bijzonder dier, een Knert (kruising tussen konijn en hert en heeft een gewei) die overdag onder de grond leeft en 's avonds na 20.00 uur boven de grond komt en dan in bomen klimt. Wij geloofden hem niet dat zoiets bestond.

toen hij na het douchen bij zijn tent kwam was er daadwerkelijk een knert bij zijn tent boven de grond gekomen.

Naar boven