motor was bijna grijs van de Noordkaap-rit
Dankzij Dasty glimt t'ie weer als een keutel

de eerste dag was een saaie autwegroute van zo'n 731 km. Vanaf Schoonebeek de grens over via de A31 naar beneden. We reden via Luxembourg de Route du Soleil A31 (E21) Frankrijk binnen. Na de afslag 9 (Vittel) komen we uit via D164 bij Le Clerjus op de spiksplinternieuwe Motorherberg La Mouche in de Vogezen. Jos en Anselma waren daar onze gastheer en dame. Wij werden enthousiast ontvangen en aten 's avonds met hun mee aan tafel. Erg gezellig.

volgende morgen. Het terras voor de bar.

nu nog niet zo bergachtig, D10 richting Vesoul

We nemen zoveel mogelijk buitenaf wegen, hopelijk lekker bochtig. We pakken Col des Roches, even via Zwitserland (Weg 20) om bij Morteau D437 Frankrijk weer binnen te rijden

Camping Municipal "La Valserine" in het plaatsje Cherery-Forens langs D991

D991, gelijk bij vertrek alweer bochten.....

Ik heb de TomTom op "kortste route" gezet. Dus we volgen niet de doorgaande weg , maar via een sluipweg rijden we door het mooie plaatsje La Roquebro . Zo zie je nog eens wat anders.

St Cére, langs D673

Op weg naar Camping-Moto Dordogne komen we langs de historische vesting Rocomadour, weg D673

Camping Moto Dordogne. Duidelijk dat we in het begin van het seizoen zijn.

bij vertrek van de camping gelijk al een schilderachtig kasteeltje

Cordes sur Ciel, D922.
Ik had zonder benzine gestaan bij Laguepie. Bleek dat zondags de tankstations gesloten waren. Na Maurice gebeld te hebben bracht hij mij benzine waar ik Lavaur mee konden halen. De weg was erg mooi.

en daar staan we weer in de tuin van de zuster van Maurice. Hier stonden we ook in 2005 (Frankrijk 2005 )

Marie, vriendin van Maurice probeert hier de broek van Werner nog aan elkaar te naaien. Hij had de de verkeerde ingepakt.
In spanje was het helemaal gedaan en kocht hij op de markt een nieuwe broek.

op werkbezoek

vanaf het terras "les Amercains" in Lavaur genieten we van het uitzicht. We hadden eerst wat cultuur opgesnoven. Lavaur heeft een oude stadsgedeeldte met historische waarde, zie (in het frans) de site Ville Lavaur.

Marie heeft voor ons een heerlijke maaltijd gemaakt, gamabas.

dag 6, 12 juni (mijn 50e verjaardag) vertrekken we. Guy zwaait ons uit. Hij zorgde elke morgen voor heerlijke verse koffie.

D6, Mirepoix richting de Pyreneeën. Veel planten staan nog in bloei

en daar zijn ze weer, de Pyreneeën komen in zicht

zo nemen we vaak onze lunch. Kopen verse broodjes, beleg en drinken in een supermarché. Knutselen buiten ons eten in elkaar. Gewoon lekker en nog goedkoop ook

Richting Andorra. Vanaf Ax-Les-Thermes nemen we Col de Puymorens. Ik wilde daar een nieuwe achterband scoren. Die zat er al op voordat ik naar de Noordkaap ging.
Let op: als je uren lang in de fille wilt staan, van wegomleggingen en andere blokkades houdt, te duur motorspullen wilt kopen ga dan naar Andorra!
Ik houd daar niet van en heb nu besloten om nooit meer door of langs Andorra te gaan, gadver wat was het (nog steeds) druk.Andorra is en blijft klaarblijkelijk een eeuwige bouwput. De prijzen voor achterband, Michelin Pilot Power of PilotRoad2 (nu gemonteerd) zijn bijna de bruto prijzen uit de folder, dus veel duurder dan in Nederland. We zijn dus maar vertrokken op de oude slof, zat nog ruim 1 mm op.

.....maar eerlijk is eerlijk, de wegen naar en van Andorra zijn geweldige wegen, vooral voor het motorrijden!

Spanje: de al vaker door ons bereden N260 Spanje 2005 . Geweldig leuke weg. Weinig verkeer, goed asfalt en veel bochten.

we nemen de camping bij Sort langs de N260, waar ik al vaker (nu 3e keer) heb gestaan.

nog steeds N260

zie je veel, dorpjes of steden boven op de berg

binnenland van Spanje

In Vinaros, aan de kust, koop ik een nieuwe achterband, De Pilotroad2. Dat kreng kostte mij hier € 262,-. ook veel te duur. Toch maar gedaan, ondanks dat er nog ongeveer 1 mm profiel opzat. Ik kon niet inschatten of er veel motor / bandendealers kwamen. Ik heb ruim 12.000 km met de band gereden vanaf mijn rondje Noordkaap. Lijkt mij niet echt slecht.

Met de nieuwe achterband even poseren

Op de camping, beheert door engelsen, eet ik voor het eerst paella. Echt lekker! Vanaf de grote wok wordt je bord volgeschept

zo navigeer ik. Als je goed kijkt, kun je op de tomtom zien hoe de weg ( CV133) verloopt....mmmmm

dat zag ik veel. Autowrakken die klaarblijk niet afgesleept worden. Wie hier ingezeten heeft moet minimaal een flinke koppijn overgehouden hebben?

een of andere col. Ruige en dorre omgeving, smalle en slechte weg. Gaaf!

o jee. Stopte bij een kruising om de kaart / tomtom te checken. Ik vertrouw namelijk niet blind op de tomtom. Stond een patrouille van de GuardiaCivil aan de andere kant van de weg. Of ik even wilde komen. Bleek dat de agent op de foto ook een Aprilia had, ik dacht een Caponord. Hij was nieuwsgierig en we kregen een leuk gesprek over hoe goed Aprilia's zijn (hahaha)

tomtom wilde toch echt dat we de weg naar boven gingen volgen. Dat zagen we dus niet zitten

vlak bij de kust, Sante Pola stuk onder Alicante

de N340, vlak voor Gador. Hier rijden we de Sierra Neveda binnen.

A348

hier rijden we de sierre nevada uit richting de kust, La Rabita (A345)

Vol verbazing zie je opeens grote witte vlekken op berghellingen en vlaktes. Nee geen sneeuw, maar kassen, niet van glas maar van textiel. Waar maar zo'n ding neergezet kan worden staat er één. Ik vond de kust hier ook geen bal aan. Ook werden op elke beschikbare plaats hotels en andere hoogbouw neergezet.

en weer aan de Paella. onze camping stond letterlijk aan de kust, Casillo de banos N340

sliep wel lekker met het geluid van de branding naast je tent

N340. Niet echt om vrolijk van te worden vanweg de dorpen waar je doorheen rijdt, maar ook druk.

A7000. Een stille weg, erg mooi.....

....en schilderachtig. Hebben hier gelijk onze lunch-stop

Zwaluwen vliegen het restaurant in en uit. Hammen hangen aan het plafond te drogen

Malaga, stad aan de kust komt in zicht

weg A355 van Cartama naar Coin

weg A366 vlak voor Ronda.
Na Ronda werd het wegnummer A369. Ik heb geen tijd gehad om daar foto's van te nemen. Nieuw en breed race parcours.

vlak voor Tarifa, het doel van deze reis

Vol verbazing zie ik eilanden voor de kust. Althans dat dacht ik. Blijkt Afrika (Marokko) te zijn

camping Rio Jara voor de tent opzetten een paar koude biertjes gedronken. Het was erg heet weer die dag (ondanks een verkoelend briesje)

achteruitgang van de camping Rio Jara naar de zee.

Afrika is echt dichtbij. Wij hadden een foldertje bij de receptie van de camping gepakt van een FERRY-maatschappij. Tanger in 35 minuten heette dat. Werner en ik hebben spontaan het idee opgepakt om te onderzoeken of dat wat voor ons was. Zie hiervoor het apparte reisverslag: Marokko

Werner wijst naar Marokko

De volgende dag, dag 11 zondag 17 juni, brengen we de dag door in Tarifa. Informatie over marokko inwinnen en een retourkaartje voor de boot kopen. Uiteraard bezoeken we het zuidelijkste puntje van Europa.Tenminste zover als we mogen. Sperrgebied.

we slapen in een Hostal, schuin tegenover de camping waar we eerst hadden gestaan.
We waren de avond ervoor laat (23.00 uur) van de boot terug uit Marokko gekomen. Kost ons €20,- de man.

op weg naar Portugal

deze torro's zie je vaak op heuvels staan

camping in Portugal, Vita Real de santo Antorilio, net over de grens met Spanje

N122, richting Mertola. Deze weg is vernieuwd met behulp van EEG subdisie. Recht, breed en dwars door alles heen aangelegd. Dit zie je ook veel in Spanje. De bestaande wegen worden met hun mooie en oude bruggen compleet weggewalst met breed en recht asfalt.

wij waren de nieuwe weg gauw zat en vonden nog een gedeelte van de oorspronkelijk weg.

hier wordt het weer N122, maar is gelukkig nog oorspronkelijk

portugees dorpje

Weer in Spanje, N433

Entree van de Extrema Dura. Ik wilde daar persé kijken

deze camping stond als enige op de kaart. Gesloten. In ons slechte spaans maakte een spanjaard met handen en voeten ons duidelijk dat In Mérida wel een camping was. was een keurige camping.

Extrema Dura

N630, vanaf Caceres ricgting het noorden / Portugal. erg mooie weg

lucky luck ontbreekt hier met zijn sloffende Jollie Jumper

en alweer in portugal, mooie omgeving

N332 richting Figuèira, gaat over in de N122, richting Miranda

camping municipal in Miranda. We moesten een eind rijden. De camping die wij zochten bleek nog niet geopend. We mochten er wel staan, maar was erg achteraf, niet zo gezellig

Werner scoort hier een neiuwe achterband, € 160,-

rustdag

Miranda do Douro. Heeft een historische verleden

we werden door de "burgemeester" uitgenodigd om met de barbeque meet te doen.

erg gezellig

voor we de vrouw van de burgemeester moesten vermaken, tijd om te vertrekken

Miranda ligt aan de grens, dus we zitten gelijk in Spanje. De weg (ZA234) begon met giga leuke bochten, maar dat was gauw over. Iets minder interssant

deze EEG-subsidieborden zie je dus door heel Spanje en portugal heen. Met dat geld wordt alles vlak en eraf geschoven en vervangen door nieuwbouw.

ergens binnendoor, nabij Leon weg N625 is dit een zijweg. deze weg is onderdeel van de bedevaartsroute naar Santiago de Compostella. Veel fietsers en wandelaars.

geen bakstenen, maar van leem

we rijden richting Picos de Europa

hoog gelegen camping bij Riano

Deze dag een rondje Picos de Europa gedaan. Echt geweldig. Ongerepte natuur.
op de foto niet goed te zien, maar overal liggen op de weg (n625) stenen van de berwand. Uitkijken dus

alles lijkt wel te bloeien

romaans kerkje

de Picos liggen alweer achter ons. Dit is een echt slechte weg vanaf Reinosa langs een meertje richting Soncillo aan N232.

A2122 richting Miranda de Ebro

Vanaf Mirande nemen we eerst een heel stuk van de N323 richting Zaragossa. We willen richting de Pyreneeën, maar omzeilen zo de grote steden en dus de drukte. Bij Tudela gaan we eraf, NA125 naar Ayerbe

N240

2 duitsers op oudjes.

in eerste instantie was de route uitgestippeld om de N240 te volgen. Op de kaart een rechte streep. eerst een stuk terug rijden en dan de NA1205 volge. Hier heeft de EEG gelukkig nog geen zakken met geld neergelegd. Niet erg goed asfalt, maar lekker ruig en verlaten. Daar houd ik nou van.

alweer midden in de pyreneeën. N330 richting Col de Marie Blanque

wegwerker?

bij de wegwerkzaamheden boven op de Col d'Aubisque rijd een vrachtauto door rood ons tegemoet. We moeten over het net gedraaide asfalt heen.

niets te zien dus bovende Aubisque

en we zijn in Lourdes. Zou een kaarsje branden, werner van zijn bloedneus afhelpen?
Voor mij is het de 2e keer dat ik op deze camping ben, € 3,70 PP.

koffie en santiaire stop, ergens onderweg naar Lauvaur.

aan het landschap kan je zien dat je in de buurt van Lavaur komt, heuvelachtig en veel koren

tijdens ons verblijf in Lavaur, staan onze tentjes weer bij Maurice zuster in de tuin. Guy helpt ons de teerzooi van de Aubisque eraf te poetsen met veel terpetine

belle, hun lieve maar schuwe hond

's avonds lekker eten, buiten op het terras, Mosselen.

....en over de bediening haden we geen klachten

Maurice en wij maken een korte tourtocht in de omgeving

en weer even de jeugdherinneringen van Maurice ophalen in zijn vroegere woonplaats

dag van vertrek. vanwege de slechte weersberichten gaan we een dag eerder. Marie is aan het werk (bloemenzaak) en nemen daar dus afscheid. In frankrijk zijn de meeste winkels gewoon open tot de middag.

afgesproken is, zolang het droog weer is, dat we de binnenwegen nemen

op de camping vlak Vichy. Inmiddels al een flinke regenbui gehad, maar nu even droog.
Vol trots laat Werner zijn hamer zien. Heeft hij altijd bij zich. Volgens mij gaat het met een altijd wel te vinden steen of je motorlaars.
Hij had trouwens ook een regenpak bij zich....mietje!

verder weinig te vertellen. Uiteindelijk bijna geen regen meer gehad. Hier zitten we bij Boele, lekker eten van Annemarie, biertje en in een echt bed slapen